ปรากฏการณ์พิทักษ์คลังหลวงอันมีฐานที่มั่นอยู่ที่อุดรธานีโดยเนื้อหาสาระแล้วแตกต่างอะไรกับปรากฏการณ์พิสูจน์สัมภเวสีที่ป่าคำชะโนดในจังหวัดเดียวกัน

ในเมื่อทั้งสองปรากฏการณ์ต่างอยู่ในบริบทของสังคมไทย ที่การใช้ “ปัญญา” มิอาจลงหลักปักฐานในระดับวัฒนธรรม หากเต็มไปด้วยความเชื่อแบบตามแห่ ความคิดแบบไม่มีเหตุมีผล และแยกแยะไม่ออกระหว่างแก่นกับกระพี้

ไม่น่าแปลกใจที่ไม่ว่าพระอรหันต์หรือผีเปรตต่างก็ตกเป็นเหยื่อของสังคมไทย และไม่น่าแปลกใจเช่นกันหากจะมีใครสักคนบอกว่าสังคมไทยตกเป็นเหยื่อของพระอรหันต์และผีเปรตได้ง่ายดายเหลือเกิน