ในรายงาน “จับตาเศรษฐกิจไทย” (Thailand Economic Monitor) เดือนพฤษภาคม 2545 ของธนาคารโลก นอกจากจะมีบทวิเคราะห์ว่าด้วยการฟื้นตัวของเศรษฐกิจไทย การบริหารจัดการทางการคลัง และการปฏิรูปภาคการเงินและภาคบริษัทแล้ว ยังมีบทวิเคราะห์เรื่องสถานะความเป็น “เศรษฐกิจแห่งความรู้” (Knowledge Economy) ของประเทศไทยด้วย

ธนาคารโลกหันมาสนใจ “เศรษฐกิจแห่งความรู้” ในฐานะเส้นทางใหม่แห่งการพัฒนา ตั้งแต่ปี 1998 ดังปรากฎในรายงานว่าด้วยการพัฒนาแห่งโลก (World Development Report) ปี 1998/1999

ทั้งนี้ “ความรู้” เป็นสินค้าสาธารณะแห่งโลก (Global Public Goods) ที่มีลักษณะไม่เป็นปฏิปักษ์ในการบริโภค เพราะเมื่อความรู้ถูกค้นพบและนำเสนอสู่สาธารณะ การมีผู้ใช้ความรู้นั้นเพิ่มอีกหนึ่งคน ไม่ก่อให้เกิดต้นทุนส่วนเพิ่มแต่อย่างใด