เมื่อคืนนี้ อดีตพิธีกรรายการข่าวเด็ก “จิ๋วแจ๋วเจาะโลก” เมื่อสามสิบปีก่อน (มันเกือบสามสิบปีมาแล้วครับ!) นัดกินข้าวกัน บางคนยังมีโอกาสได้เจอกันบ้างนานๆ ครั้ง บางคนไม่เคยติดต่อกันมาเกินยี่สิบปีแล้ว ขอบคุณเฟซบุ๊กและไลน์ที่ทำให้พวกเรา “ต่อกันติด” อีกครั้ง

พวกเราโตมาด้วยกัน เพราะทำจิ๋วแจ๋วด้วยกันอย่างน้อยก็ 6 ปี อย่างผมก็ตั้งแต่ ป.6 จนเข้ามหาวิทยาลัย

จะว่าไป จิ๋วแจ๋วก็มีส่วนก่อร่างสร้างตัวตนของพวกเราไม่น้อย แต่ละคนก็มาฝึกตนที่นี่กันทั้งนั้น ในขณะที่เพื่อนฝูงวิ่งเล่นตอนเลิกเรียน หรือเรียนพิเศษกันวันเสาร์อาทิตย์ เราออกท่องโลกกว้าง สัมภาษณ์ผู้ใหญ่หลายแวดวง ไปทำข่าวภาคสนาม เดินทางต่างจังหวัดและต่างประเทศ คุยกับเพื่อนเด็กคนเก่ง ฝึกอ่านออกเสียง ฝึกพูดหน้ากล้อง หน้าสาธารณะ

แล้วกลับบ้านไปอ่านหนังสือเรียนและทำการบ้าน

จิ๋วแจ๋วเจาะโลกเป็นรายการข่าวเด็ก ใช้เด็กเป็นพิธีกรรายงานข่าวแบบผู้ใหญ่ มีคนนั่งอ่านข่าวอยู่ในสตูดิโอ และมีนักข่าวเด็กเดินสายสัมภาษณ์บุคคลที่น่าสนใจทั้งเด็กและผู้ใหญ่ และทำสกู๊ปข่าว เข้าใจว่าเริ่มแรกออกอากาศประมาณ 15 นาที ผมก็เริ่มจากการเป็นนักข่าวภาคสนาม สักพักถึงได้เข้ามาอ่านข่าวในสตูดิโอ สตูดิโอที่อัดรายการอยู่ซอยนายเลิศ เพลินจิต ใกล้ ๆ ทางด่วน

สักพักหนึ่ง จิ๋วแต่แจ๋วก็ยุบรวมมาเป็นจิ๋วแจ๋วเจาะโลก มีวันเสาร์อาทิตย์ แล้วเพิ่มเวลานานขึ้น ยุครุ่งเรือง (ประมาณ 2533-2535) มีเวลาครึ่งชั่วโมงเลยนะครับ แถมเป็นเวลาดี ก่อนข่าวภาคค่ำช่องสาม จบข่าวเด็กก็ต่อด้วยข่าวผู้ใหญ่ เรทติ้งตอนนั้นสูงจริง ๆ นะครับ พี่ ๆ ทีมงานเขาบอก ผมก็ไม่รู้หรอกว่าเขาวัดกันอย่างไร แต่ถ้าวัดจากจดหมายที่น้อง ๆ เขียนเข้ามาในรายการแต่ละสัปดาห์ก็เยอะมากทีเดียว และใคร ๆ ก็รู้จักรายการนี้