“เราจะข่มตาหลับในแต่ละวัน มันยากมาก แต่ว่าการที่จะฝืนลืมตาตื่นในแต่ละวัน ยากกว่าข่มตาหลับอีก เพราะเวลาหลับไปแล้ว เราได้ล่องลอย เห็นคน เห็นพ่อ เห็นแม่ เห็นเพื่อน เห็นทุกๆ คน เราเลยไม่อยากตื่น แต่พอเราออกมา เราไม่อยากหลับ เพราะเวลาหลับ มันก็ขึ้นมาในหัวสมองของเรา เป็นลูกกรงขึ้นมาเลย เป็นสภาพความเป็นอยู่ขึ้นมา”

– ปติวัฒน์ สาหร่ายแย้ม –

เมื่อเดือนตุลาคมปีก่อน ผมถูกขโมยขึ้นบ้านกลางดึก คุณโจรตัดมุ้งลวดหลังบ้าน แล้วเอื้อมมือมาเปิดประตูครัว เยี่ยมชมบ้าน ยกเครื่องดีวีดีสุดรักที่ผมเพิ่งซื้อมาแค่เดือนเดียวไป (โธ่ … เกิดมาเพิ่งจะมีดีวีดีกับเขาแท้ๆ)

ผมคิดว่าคุณโจรคงหมายมั่นกับเครื่องเล่นดีวีดีเป็นหลัก เพราะบ้านอาผมที่อยู่ในรั้วเดียวกัน ก็โดนฉกเครื่องเล่นดีวีดีไปด้วยในคราวเดียวกัน

แต่บ้านผมโดนหนักกว่าครับ คุณโจรเอารถยนต์ไปด้วย

อ่านไม่ผิดครับ ผมโดนขโมยรถยนต์

ที่จอดไว้ในโรงรถ

ในบ้านตัวเอง