การเมืองในโลกจริงแสบสันต์ไม่แพ้การเมืองในนิยาย
ไฮไลท์สำคัญของ Republican Convention วันที่สาม นอกจากจะเป็นการเปิดตัวผู้สมัครชิงตำแหน่งรองประธานาธิบดีของพรรครีพับลิกัน ไมค์ เพนซ์ ผู้ว่าการรัฐอินเดียน่า อย่างเป็นทางการแล้ว คือการขึ้นเวทีกล่าวสุนทรพจน์ในเวลาไพรม์ไทม์ของ เท็ด ครู๊ซ วุฒิสมาชิกจากรัฐเท็กซัส คู่แข่งคนสำคัญที่สุดของโดนัลด์ ทรัมป์ ในศึกชิงตำแหน่งตัวแทนพรรครีพับลิกันปีนี้
โดยทั่วไป สื่อมวลชนไม่ได้เฝ้ารอ Convention ของพรรคการเมืองอย่างจดจ่อขนาดนี้ เพราะธรรมชาติของมันมีความน่าเบื่ออยู่ ทุกอย่างถูกเขียนสคริปต์ไว้หมดแล้วว่าใครจะเป็นตัวแทนพรรค ใครจะเป็นผู้กล่าวสุนทรพจน์ ทั้งหมดเป็นไปตามบทที่ถูกเขียนไว้ล่วงหน้า ทุกอย่างเดินไปบน ‘ทาง’ อย่างที่มันควรจะเป็น
แต่ปีนี้สื่อมวลชนให้ความสนใจ Republican Convention มากเป็นพิเศษ เหตุผลเดียวก็คือ ‘โดนัลด์ ทรัมป์’ ผู้ฉีกสคริปต์ทั้งปวงของพรรครีพับลิกันตลอดปีที่ผ่านมา
คอการเมืองจึงอดเฝ้าชมไม่ได้ ว่าจะมีอะไร “นอกบท” สนุกๆ มันๆ สะใจๆ เกิดขึ้นอีกบ้าง
ทุกครั้งที่ได้พบปะพูดคุยกับคุณโฆสิต ไม่ว่าครั้งสัมภาษณ์ยาว ในเวทีสัมมนา หรือในห้องประชุม ผมไม่เคยรู้สึกเลยว่าคุณโฆสิตเป็นนายแบงก์หรือนักธุรกิจเอกชน แต่สัมผัสได้ถึงความเป็น “เทคโนแครต” ตัวจริงเสียงจริง ผู้สนใจเรื่องการวางแผนพัฒนาเศรษฐกิจ การแก้ปัญหาเชิงโครงสร้าง และการรับมือกับโจทย์ปัญหาระยะยาว
และแล้ว AFC Wimbledon วิมเบิลดันพันธุ์แท้ ก็ก้าวขึ้นสู่ลีกวันได้สำเร็จ อีกเพียงสองขั้นก็จะถึงพรีเมียร์ลีก
AFC Wimbledon เพิ่งตั้งขึ้นเมื่อปี 2002 นี้เอง เหตุก็เพราะ Wimbledon F.C. ทีมเก่าแก่ “เครซี่แก๊งค์” ผู้เขี่ยหงส์คว้าแชมป์เอฟเอคัพจนเป็นตำนาน ต้องตกชั้นไปเมื่อปี 2000 และต่อมาตัดสินใจย้ายสนามจากลอนดอนไปมิลตันคีนส์ ซึ่งอยู่ห่างออกไปจากถิ่นเดิมร่วมร้อยกิโลเมตร ทำให้แฟนบอลพันธุ์แท้ส่วนใหญ่ไม่พอใจ ประกาศเลิกสนับสนุน และรวมตัวกันตั้งทีมขึ้นมาใหม่ เกิดเป็น AFC Wimbledon
ไม่ว่าชีวิตของรัฐบุรุษหรือมหาโจรต่างมีบทเรียนสอนใจเราทั้งนั้น ชีวิตของคุณบรรหาร ศิลปอาชา ก็เช่นกัน ในฐานะผู้สนใจการเมือง ผมได้เรียนรู้บทเรียนหลายประการจากชีวิตทางการเมืองของคุณบรรหาร
สิ่งที่ทรัมป์ภาวนาตอนนี้ก็คือ ขอให้แซนเดอร์สหักกับเดโมแครต แล้วลงสมัครอิสระ ตัดคะแนนกันเองกับคลินตัน แต่กว่าจะถึงจุดนั้นคงไม่ง่าย เพราะเดโมแครตคงพยายามทำทุกวิถีทางที่จะไม่ยอมให้เกิดเรื่องแบบนั้นขึ้น
เวลานี้ทุกฝ่ายคงเฝ้าจับตาดูการต่อรองระหว่างคลินตันกับแซนเดอร์สว่าจะออกผลเช่นไร คลินตันจะหาทางดึงปีกแซนเดอร์สให้มาอยู่กับตัวเองอย่างไร (ตั้งแต่ตัวแซนเดอร์ส จนถึงสารหลัก นโยบาย ทีมงาน ผู้สนับสนุนจากฝั่งแซนเดอร์ส)
บันทึกเส้นทางแชมป์ของเลสเตอร์โดยเดอะการ์เดียนครบถ้วนสมบูรณ์ดี ตั้งแต่ดูบอลมา ไม่เคยเจอทีมแชมป์ม้ามืดแบบนี้ (เคยเกือบมี แต่ลื่นล้มเสียก่อน) ยิ่งยุคเงินท่วมพรีเมียร์ลีก ยิ่งจินตนาการไม่ได้ แต่ทีมของรานิเอรี่ก็ทำได้ในที่สุด
คุยกับเพื่อนตลอดปีว่า ไม่ต้องห่วง เดี๋ยวก็ยวบ แต่สุดท้ายทีมเลสเตอร์ก็หักทุกคำสบประมาท ยืนระยะได้จนจบฤดูกาล คงทำอะไรอื่นไม่ได้ นอกจากขอแสดงความนับถือ
เดี๋ยวปีหน้า ผีแดงของ ผจก.กิ๊กส์ ขอเป็นแชมป์มั่ง
ชีวิตทางการเมืองของคุณบรรหาร ศิลปอาชา สอนผม 3-4 อย่างครับ
1. นักการเมือง ไม่ว่าจะดี จะชั่ว หรือชั่วๆ ดีๆ ยังไงก็ต้องฟังเสียงและแคร์ความรู้สึกของประชาชน
เพราะคุณบรรหารอยากเป็นนายกฯ เลยต้องแปลงโฉมใส่สูท ใส่แว่นหนา ถ่ายโฆษณาประดับลูกโลกบนโต๊ะทำงาน คบนักวิชาการ และชูธงปฏิรูปการเมืองเพื่อให้ชนชั้นกลางในเมืองยอมรับ หยุดส่งเสียง ‘ยี้’
เราเลยแก้รัฐธรรมนูญมาตรา 211 ได้สำเร็จ เปิดทางให้เกิด ส.ส.ร. จนในที่สุด รัฐธรรมนูญ ฉบับ 2540 ก็คลอดออกมาได้ แม้นักการเมืองจำนวนมากในสภาไม่ต้องการ
สารคดีชุด “ป๋วย อึ๊งภากรณ์: จากครรภ์มารดาถึงเชิงตะกอน” ออกอากาศทางไทยพีบีเอส ครบ 4 ตอนแล้วเมื่อคืนนี้ ในนามของทีมงานขอขอบคุณผู้ชมทุกท่านที่ร่วมติดตามและติชมมาตลอดหนึ่งเดือนที่ผ่านมาครับ
ทีม The 101% ตั้งใจสร้างสรรค์สารคดีชุดนี้สุดหัวใจจริงๆ ครับ เราลงมือทำกันเกือบหนึ่งปีเต็ม ยิ่งช่วง 6 เดือนหลัง ยิ่งทุ่มเทกันสุดๆ ทั้งปรับทั้งแก้กันรอบแล้วรอบเล่าจนกระทั่งออกอากาศจริง
เราอยากทำสารคดีที่บันทึกชีวิต ตัวตน และความคิดของอาจารย์ป๋วย ทำให้ผู้ชมเห็นว่า “โลก” แบบไหนที่สร้างอาจารย์ป๋วยขึ้นมา บุคคลใด สถาบันใด เหตุการณ์ใด ที่มีส่วนทำให้อาจารย์ป๋วยเป็นแบบที่ท่านเป็น คิดแบบที่ท่านคิด รวมทั้งนำเสนอบริบททางการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมที่แวดล้อมชีวิตของอาจารย์ป๋วยในแต่ละช่วงด้วย
ในทางอีกหนึ่ง เราก็อยากให้สารคดีตอบคำถามด้วยว่า อาจารย์ป๋วยสร้าง “โลก” แบบไหนไว้ให้คนรุ่นหลัง และทิ้งมรดกทางความคิดอะไรไว้ให้สังคมไทย และในปัจจุบัน มรดกทางความคิดเหล่านั้นคงอยู่อย่างไรและต้องต่อสู้-ปรับตัวอย่างไรในสังคมไทยและสังคมโลกที่เปลี่ยนไปอย่างมหาศาลจากยุคของอาจารย์ป๋วย
9 มีนาคม เป็นวันเกิดของอาจารย์ป๋วย ปีนี้พิเศษกว่าทุกปีเพราะเป็นวาระครบรอบ 100 ปี ชาตกาล ในช่วงหนึ่งปีที่ผ่านมา ผมมีโอกาสเข้าไปร่วมทำกิจกรรมรำลึกอาจารย์ป๋วยหลายอย่าง
เราพยายามตั้งโจทย์ให้เกิดการเรียนรู้ วิพากษ์ และต่อยอด “ความคิด” ของอาจารย์ป๋วย และเชื่อมโยงมรดกทางความคิดที่อาจารย์ป๋วยทิ้งไว้ ให้เข้ากับสภาพความเป็นจริงของสังคมร่วมสมัยที่เปลี่ยนแปลงไปอย่างมหาศาลนับจากยุคของอาจารย์ป๋วย คนรุ่นเราที่ไร้ป๋วยจะอยู่กันต่อไปอย่างไรในสภาพการเมือง เศรษฐกิจ และสังคมปัจจุบัน เราเรียนรู้ “ปัญญา” อะไรจากอาจารย์ป๋วยได้บ้าง อะไรยังเข้าท่า อะไรที่ล้าสมัย อะไรที่เราต้องไปให้ไกลขึ้น