เรามักได้ยินคำวิจารณ์เสมอว่า คนรุ่นใหม่มีจิตสำนึกเพื่อสังคมน้อยลง สนใจคนอื่น(ที่ไม่รู้จัก) และบ้านเมืองน้อยลง ต่างจากคนรุ่นก่อน ที่ต่อสู้เพื่อสิทธิเสรีภาพ ความเป็นธรรม มีความรักสังคม และคนด้อยโอกาส ดังที่แสดงให้เห็นในเหตุการณ์ตุลาคม 2516

เสียงตอบโต้ความคิดเช่นว่าก็คือ สภาพสังคมต่างกัน จะไปคาดหวังให้คนเหมือนกันได้อย่างไร ? เมื่อก่อน ภายใต้รัฐบาลเผด็จการทหาร คนต้องการเสรีภาพ ตอนนี้เสรีภาพมีสูงระดับหนึ่งแล้ว ต่างคนเลยต่างมุ่งหวังวัตถุ เอาตัวเองเป็นหลักเสียก่อน สมัยเป็นนักศึกษาปีหนึ่ง ผมก็เคยเขียนบทความทำนองนั้น ว่า หากนำนักศึกษาส่วนใหญ่ในสมัยก่อน ที่มาอยู่ในสังคมปัจจุบัน ก็คงไม่อยู่ที่สนามหลวง หรือ อมธ. ไม่อยู่กับชาวบ้านที่ประท้วงรัฐบาล แต่คงอยู่ตามห้างสรรพสินค้า เธค ผับ ไม่ต่างอะไรกับนักศึกษาปัจจุบัน

ทั้งนี้เพราะสภาพสังคมมันต่างกัน นักศึกษาทั้งสองยุคต่างเป็นคนตามกระแสสังคมทั้งนั้น เพียงแต่ตอนนั้น ลมพัดซ้าย คนก็หันซ้าย ตอนนี้ลมพัดขวา คนก็หันขวา