การอ่านหนังสือเล่มนี้นอกจากจะได้อรรถรสสนุกสนานตามมาตรฐานคันฉัตร ‘ผู้เขียนอะไรก็น่าอ่าน’ แล้ว ยังได้เห็นเบื้องหลังชีวิตการทำงานของอาจารย์พิเศษคนหนึ่ง อ่าน ‘คันฉัตร’ แล้ว ผมรู้สึกชื่นชมที่เขาเป็น ‘อาจารย์ธรรมดา’ มองตัวเองเป็นคนธรรมดา ไม่ใช่ครูบาอาจารย์ผู้สูงส่ง อยู่เหนือลูกศิษย์ และผูกขาดความจริงของโลกของจักรวาล แบบกูคือความถูกต้อง กูถูกที่สุด ต้องฟังกูเท่านั้น ทั้งยังพยายามจะ ‘สอน’ และ ‘ให้โอกาส’ เหล่าศิษย์ของเขา ด้วย ‘ท่ายาก’ ไม่ใช่ ‘ท่ามาตรฐาน’ แบบกางตำรา อ่านพาวเวอร์พอยต์ และสอนไปวันๆ ตามหน้าที่

ในสังคมอำนาจนิยมผสมอนุรักษนิยมเช่นสังคมไทย อาจารย์ ‘ธรรมดา’ แบบคันฉัตรจึงมีความ ‘พิเศษ’ อยู่ในตัว เพราะเป็นเผ่าพันธุ์ที่หาได้ยากยิ่งในรั้วมหาวิทยาลัยไทย ควรค่าแก่การสงวนรักษาและขยายเผ่าพันธุ์ แม้ในประการหลัง ผมรู้ดีว่ามิควรคาดหวังเอาจากคันฉัตร (ฮา)

หนังสือเล่มนี้เป็นผลงานจากความชอบคิดช่างเล่าของนิ้วกลมอีกเล่มหนึ่ง จะต่างออกไปจากเล่มที่แล้วมาอยู่บ้างก็ตรงที่ คราวนี้นิ้วกลมขอสะกิดปลุกท่านผู้อ่านอย่างนุ่มนวลและนอบน้อมให้ ‘ตื่น’ ขึ้นมาสำรวจ ‘ตรวจภายใน’ ของกระแสการเปลี่ยนแปลงทางวัฒนธรรมของสังคมโลกยุค ‘ดิจิตอลโดยกำเนิด’ อย่างการหิว like โหย comment คลั่งสะสม friend ทุ่มเทอัพ status บ้าถ่ายรูป แผลงแพลงกิ้ง ชิมิชิมิ ไปจนถึงปรากฏการณ์ในสังคมอย่างการกระหายข่าวดารา การต่อแถวยาวซื้อโดนัท การแจกถุงผ้า การอยู่คอนโด การดูผี รวมถึงเรื่องถนัดของเจ้าตัว อันได้แก่ ชุดนักศึกษารัดติ้ว สาวแอ๊บแบ๊วบิ๊กอาย นมตู้ม และกิ๊ก! (ฮา)

ปรากฏการณ์ ‘ภายนอก’ แห่งยุคสมัยที่เปลี่ยนไปส่งผลให้ ‘ภายใน’ ของผู้คนเปลี่ยนแปลงอย่างไร และ ‘ภายใน’ ที่เปลี่ยนแปลงสะท้อนกลับให้สังคม ‘ภายนอก’ กลายเป็นเช่นไร – เราจะอยู่กันอย่างไรในโลกใหม่ใบนี้ – นี่เป็นคำถามยากๆ ที่นิ้วกลมอยากทำความเข้าใจ และเสนอความคิดของเขามาแลกเปลี่ยนกับพวกเรา

บันทึกประวัติศาสตร์ส่วนตัวเมื่อคราวน้ำท่วมใหญ่ประเทศไทยในปี 2554

“22 ปี ปาฐกถาป๋วย อึ๊งภากรณ์” พาผู้อ่านสำรวจเบื้องหลังและพลวัตของปาฐกถาป๋วย อึ๊งภากรณ์ ของคณะเศรษฐศาสตร์ มหาวิทยาลัยธรรมศาสตร์ ในช่วง 22 ปีแรก